| Türkçe Özet |
Prostat kanseri erkeklerde görülen kanser vakalarının en önemlilerinden biridir. TLR'ler ise makrofajlar ve dendritik hücreler ile bazı tümör hücrelerinde bulunan reseptörler olup, vücuda yabancı her türlü etkeni tanıyıp, proinflamatuar doğal immün cevapları uyararak konak savunmasını sağlayan aynı zamanda tümör patogenezinde rol oynadığı düşünülen transmembran proteinleridir. Yapılan bu tez çalışmasında insan prostat kanseri hücre hattı (LNCaP) verilerek oluşturulan deneysel prostat kanseri modelinde tümör gelişiminde önemli rolleri olduğu düşünülen TLR-3 ve TLR-9'un ekspresyonları, tümör gelişimindeki rolleri ve apoptozla ilişkisi immunohistokimyasal ve immunofloresan yöntemler kullanılarak açıklanması amaçlanmıştır. Çalışmada 24 adet 6-8 haftalık erkek atimik nüde fareler denek olarak kullanıldı. Deney hayvanları; kontrol, 3 haftalık tümör grubu, 5 haftalık tümör grubu ve 7 haftalık tümör grubu olmak üzere 4 gruba ayrıldı ve tümör gruplarına 2x10^6 Androjen bağımlı LNCaP prostat kanseri hücre hattı ortotopik yolla enjekte edilerek deneysel prostat kanseri modeli oluşturuldu. Deney süresi dolan gruplardan alınan dokular ilk olarak makroskobik yönden incelendi ve tümör gelişimi arttıkça dokuların boyutlarında artış şekillendiği, kanama ve nekrozun tümör yüzeyini kapladığı tespit edildi. En son sakrifiye edilen 7 haftalık gruptaki deneklerin 3'ünde iliak lenf düğümlerinde metastaz şekillendiği gözlemlendi. Yapılan histopatolojik incelemelerde tümör hücrelerinin, yuvarlak-oval çekirdekli, belirgin nükleoluslu, eozinofilik sitoplazmalı, solid yapı oluşturdukları, tümör ilerlemesi arttıkça tümöral dokunun içinde komedonekroz alanlarının şekillendiği ve mitotik aktivitenin de arttığı gözlemlendi. Mitotik indeks hesaplamalarında 3 haftalık ve 7 haftalık gruplar arasında istatistiki açıdan anlamlı fark olduğu (p<0,05), bunun yanında 3 haftalık ile 5 haftalık ve 5 haftalık ile 7 haftalık gruplara arasında sayısal olarak mitozda artış şekillenmesine rağmen istatistiki olarak anlamlı fark tespit edilmediği (p>0,05) saptandı. Yapılan IHC ve IF boyamaları sonucunda TLR-3, TLR-9, Bcl-2, PCNA, VEGF, TGF-β ve FGF ekspresyonlarının tümör ilerlemesine paralel bir artış gösterdiği ve aralarında pozitif bir korelasyon olduğu, Bax ile TLR-3, TLR-9 ve Bcl-2 arasında negatif bir korelasyon olduğu tespit edildi.Elde edilen veriler sonucunda prostat kanserinde TLR-3 ve TLR-9 aktivasyonunun, tümör hücrelerinde apoptozu inhibe ederek hücre sağkalımını artırabileceklerini ve bu mekanizmanın tümör ilerlemesini desteklediği kanaatine varılmıştır. Bunun dışında anti-TLR-3 ve anti-TLR-9 uygulamalarının prostat kanserinde yeni terapötik ajanlar olarak kullanılabileceğini ve prognozu belirlemede biyobelirteç olarak tercih edilebileceklerini gözlemledik. Bunun yanında prostat kanseri olgularında; apoptoz ve TLR-3 ve TLR-9'un hem immunohistokimyasal hem de immunofloresan yöntem kullanılarak değerlendirildiği ilk çalışma olması açısından apoptoz ve TLR'ler arasındaki ilişkiyi açıklamaya çalışan diğer çalışmalara ışık tutacağı ve literatüre önemli katkılar sunacağı kanaatindeyiz. |
| İlgilizce Özet |
Prostate cancer is one of the most important cancer cases seen in men. TLRs are receptors found on macrophages, dendritic cells and some tumor cells. They are transmembrane proteins that recognize all kinds of foreign agents in the body and stimulate proinflammatory natural immune responses, providing host defense in mammals, and are also thought to play a role in tumor pathogenesis. In this thesis study, it was aimed to explain the expressions of TLR-3 and TLR-9, which are thought to have important roles in tumor development, in prostate cancer, their roles in tumor development and their relationship with apoptosis using immunohistochemical and immunofluorescence methods in an experimental prostate cancer model created by giving human prostate cancer cell line (LNCaP). 24 6-8 week old male athymic nude mice were used as subjects in the study. Experimental animals; The patients were divided into 4 groups as control, 3-week tumor group, 5-week tumor group and 7-week tumor group and an experimental prostate cancer model was created by injecting 2x10^6 Androgen-dependent LNCaP prostate cancer cell line orthotopically into the tumor groups. The tissues taken from the groups whose experimental period had expired were first examined macroscopically and it was determined that as tumor development increased, the tissues increased in size and hemorrhage and necrosis covered the tumor surface. Metastasis was observed in the iliac lymph nodes of 3 of the subjects in the 7-week group that were finally sacrificed. In histopathological examinations, it was observed that the tumor cells formed a solid structure with round-oval nuclei, prominent nucleoli, eosinophilic cytoplasm, and that as tumor progression increased, areas of comedonecrosis formed in the tumoral tissue and mitotic activity increased. In mitotic index calculations, it was determined that there was a statistically significant difference between the 3-week and 7-week groups (p<0.05), while there was an increase in mitosis between the 3-week and 5-week and 5-week and 7-week groups, but no statistically significant difference was detected (p>0.05). As a result of IHC and IF staining, it was determined that TLR-3, TLR-9, Bcl-2, PCNA, VEGF, TGF-β and FGF expressions showed an increase parallel to tumor progression and there was a positive correlation between them, and there was a negative correlation between Bax and TLR-3, TLR-9 and Bcl-2. As a result of the obtained data, it was concluded that TLR-3 and TLR-9 activation in prostate cancer can increase cell survival by inhibiting apoptosis in tumor cells and that this mechanism supports tumor progression. Apart from this, we observed that anti- TLR-3 and anti-TLR-9 applications can be used as new therapeutic agents in prostate cancer and can be preferred as biomarkers in determining prognosis. In addition, we believe that this is the first study in which apoptosis and TLR-3 and TLR-9 were evaluated using both immunohistochemical and immunofluorescence methods in prostate cancer cases, and that it will shed light on other studies trying to explain the relationship between apoptosis and TLRs and make important contributions to the literature. |
