| Yazarlar |
Doç. Dr. Hüseyin DOĞAN
Kafkas Üniversitesi, Türkiye |
| Özet |
| İslâm düşünce tarihinde kendisi üzerinde en çok tartışmave münazaranın yapıldığı kavramlardan birisi olan te’vîl,semantik açılımı ve sahip olduğu mahiyeti gereği bütünbu anlam ve yorum denemelerini aşar niteliktedir. İslâmkelâmcıları, dinî nassları anlamlandırma ve yenidenyapılandırma konusunda aklî, irfanî ve ilmî bir disiplinolarak algıladıkları te’vîle kendi eserlerinde sıkçabaşvurmuşlardır. Te’vîli, kendi eserlerinde başarıylauygulayan İslâm kelamcılarının başında hiç kuşkusuzİmâm Mâtürîdî es-Semerkandî gelmektedir. İmâmMâtürîdî açısından te’vîl, sadece bir kavram veya metningelişi güzel biçimde anlaşılması veya yorumlanmasınınötesinde, ilgili kavram ya da metinle alakalı bütünepistemolojik ve ontolojik hakikatleri ortaya koyan ilmîbir disiplindir. Te’vîl, insanı yeni yeni anlam ve keşiflerinarayışına sevk eden hatta birlikte var olmanın veyabirlikte yaşamanın heyecan ve öz güvenine emanet edenbir hakikate sahiptir.Bu makalede, ilk dönem İslâm kelâmcılarındanMâtürîdî’ye göre te’vîl kavramının mahiyeti, kapsamı,uygulama örnekleri ile te’vîl yapacak kişide bulunmasıgerekli bazı temel kıstaslara işaret edilmiştir. |
| Anahtar Kelimeler |
| Makale Türü | Özgün Makale |
| Makale Alt Türü | Ulusal alan endekslerinde (TR Dizin, ULAKBİM) yayımlanan tam makale |
| Dergi Adı | DİYANET İLMÎ DERGİ |
| Dergi ISSN | 1300-8498 |
| Dergi Tarandığı Indeksler | TR DİZİN |
| Makale Dili | Türkçe |
| Basım Tarihi | 09-2019 |
| Cilt No | 55 |
| Sayı | 3 |
| Sayfalar | 783 / 804 |
