Yazarlar (1) |
![]() Kafkas Üniversitesi, Türkiye |
Özet |
Eğitim, biyolojik bir varlık olan insan yavrusunu insanlara ait kültürel mirası aktararak ataları gibi bir yetişkin insan yapma çalışmasıdır. Bu eğitim çalışması, ailede, toplumda ve okulda sürdürülür. Çocuğun aile ve toplum içinde eğitilmesi etnopedagojinin konusu iken, okulda eğitilmesi de pedagojinin konusudur. Eğitim, kişi yetişkinliğe erişince bitmez, yaşam boyu devam eder. Okul çağı dışına çıkan yetişkinlerin eğitimleri de sürer. Bu eğitim informal bir eğitimdir. Yetişkin insanlar her yerde ve her türlü araçtan yararlanarak kendiliğinden öğrenirler. Bu öğrenmeler, medya, sokak, sosyal mekânlar, sanatsal etkinlikler ve ibadethanelerde olabilir. Önceki yüzyıllarda köy ve mahallelerdeki ibadethane görevlileri toplumun kanaat önderleriydi. Başka bir kanaat önderi ise halk ozanlarıdır. Bunlar hikâye anlatıp türkü söyleyerek Dede Korkut geleneğini sürdüren eğiticilerdir. Halk ozanları, 20. yüzyılın ortalarına kadar etkili olmuş … |
Anahtar Kelimeler |
Makale Türü | Özgün Makale |
Makale Alt Türü | Diğer hakemli uluslarası dergilerde yayınlanan tam makale |
Dergi Adı | Uluslararası Ahıska Araştırmaları Dergisi |
Dergi ISSN | 2792-0747 |
Dergi Tarandığı Indeksler | Google Scholar |
Makale Dili | Türkçe |
Basım Tarihi | 12-2021 |
Cilt No | 1 |
Sayı | 1 |
Sayfalar | 1 / 15 |
Doi Numarası | 10.5281/zenodo.7537588 |
Makale Linki | https://www.aharde.com/wp-content/uploads/2022/01/1-Cinar.pdf |