Yazarlar |
Prof. Dr. Fatih BÜYÜK
Kafkas Üniversitesi, Türkiye |
Prof. Dr. Özgür ÇELEBİ
Türkiye |
Dr. Öğr. Üyesi Mustafa Reha COŞKUN
Türkiye |
Prof. Dr. Mitat ŞAHİN
Türkiye |
Özet |
Kalıtımın biyolojik temelini oluşturan genler, bulundukları organizmaya çeşitli yapısal ve işlevsel özellikler kazandıran DNA parçalarıdır. Evrimsel gelişimini tamamlamış ve birbirinden tamamen uzaklaşmış mikroorganizmalar arasında genler farklılaşmış olup yüksek oranda korunaklıdır. Ancak çevrede, özellikle de toprakta yüksek yapısal benzerliklere sahip olsalar bile mikroorganizmalar arasında horizontal gen transferleri (HGT) meydana gelebilmektedir. Bunun bir örneği, Bacillus cereus grubunun üyeleri arasında meydana gelebilmekte ve bu nedenle diğer türler, grubun en patojen tür olan Bacillus anthracis’in bazı virülans yapılarını HGT ile alarak yaşamı tehdit eden yeni patotiplere dönüşebilmektedir. Bu çalışmada, bu bakteri grubunun rezervuarı olarak bilinen ve genetik materyal değişimini kolaylıkla tetikleyebilen topraktan izole edilen B. cereus grubu üyeleri arasında B. anthracis’in bazı virülans genlerinin (koruyucu antijen-PA ve kapsül-cap) araştırılması amaçlandı. Çalışmanın materyalini, Kars yöresinde şarbon şüphesiyle ölen sığır karkaslarıyla kontamine olmuş 5 farklı lokasyondan alınan 15 toprak örneği oluşturdu. B. cereus grubu bakteriler topraktan eldesi in vitro kültür yöntemiyle gerçekleştirildi ve etken tanımlaması fenotipik ve moleküler yöntemlerle (PCR) yapıldı. Çalışma sonucunda topraktan 123 B. anthracis, 303 B. mycoides, 348 B. thuringiensis ve 576 B. cereus olmak üzere toplam 1350 Bacillus türü tanımlandı. B. anthracis haricindeki tüm izolatlardan elde edilen DNA’lar, son konsantrasyonda 4 ng/mL ve ortalama 10 ekstrakt olacak şekilde havuzlandı ve ilgili virülans genleri (PA ve cap) yönünden PCR ile analiz edildi. Havuzlanan 123 DNA’nın 6 (%4.88)’sında PA geni saptanırken, DNA havuzlarının tümü cap geni yönünden negatift i. PA ve cap genlerini kaybetmemiş oluşuyla B. anthracis izolatlarının tümü tam virülent suşlar olarak değerlendirildi. DNA havuzlama yöntemi bireysel gen pozitifl iğinin seçimine engel teşkil ederken, HGT’yi kabaca gösterecek bazı ipuçları sundu. Bu nedenle, B. cereus grup üyeleri arasında yeni patotiplerin ortaya çıkmasına aracılık eden HGT’nin kanıtlanmasını sağlayacak örneklem ve metodolojik çeşitlilik içeren ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. |
Anahtar Kelimeler |
Bacillus anthracis | Bacillus cereus group | Horizontal gene transfer | PCR |
Makale Türü | Özgün Makale |
Makale Alt Türü | SSCI, AHCI, SCI, SCI-Exp dergilerinde yayımlanan tam makale |
Dergi Adı | Kafkas Univ Vet Fak Derg |
Dergi ISSN | 1309-2251 |
Dergi Tarandığı Indeksler | SCI-Expanded |
Makale Dili | İngilizce |
Basım Tarihi | 01-2022 |
Cilt No | 28 |
Sayı | 4 |
Sayfalar | 447 / 454 |
Doi Numarası | 10.9775/kvfd.2022.27401 |
Makale Linki | https://vetdergikafkas.org/uploads/pdf/pdf_KVFD_2917.pdf |