Yazarlar (1) |
![]() Kafkas Üniversitesi, Türkiye |
Özet |
Osmanlı Devleti’nde marka hukuku 1871 tarihli Alamet-i Farika Nizamnamesi ile başlamıştır. Aynı kanun 1888 yılında bazı ilaveler ile güncellenmiştir. 1888 tarihli Osmanlı marka kanununda marka olarak kabul edilemeyecek resim ve işaretler hakkında genel bir çerçeve çizilmemekle birlikte asayiş, adap ve ahlaka aykırı markaların tescil edilmeyeceği kanunun 2. Maddesinde belirtilmiştir. Nizamnameye eklenen ve kapsamları belirsiz bu kavramlar sebebiyle özellikle 1900’lü yılların başından itibaren birçok marka tescil başvurusu reddedilmiştir. Bu çalışmada Osmanlı arşiv belgeleri temel alınarak marka tescil başvurularında inceleme aşaması ve incelemeler neticesinde reddedilen markaların özellikleri üzerine durulmaktadır. Marka tescil süreçlerinde yer alan birimlerin ret gerekçelerinin tespiti ile II. Abdülhamid döneminin siyasi ve sosyal havasının marka işaretlerine yansımalarının boyutunun tespit edilmesi amaçlanmıştır. Dönemin ayrılıkçı unsurlarının siyasi imalarının ve devletin bakış açısının markalar üzerinden okunması bu makalenin temel amacını teşkil etmektedir. |
Anahtar Kelimeler |
Makale Türü | Özgün Makale |
Makale Alt Türü | Ulusal alan endekslerinde (TR Dizin, ULAKBİM) yayımlanan tam makale |
Dergi Adı | Vakanüvis - Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi |
Dergi ISSN | 2149-9535 |
Dergi Tarandığı Indeksler | TR DİZİN |
Makale Dili | Türkçe |
Basım Tarihi | 09-2024 |
Cilt No | 9 |
Sayı | 2 |
Sayfalar | 889 / 921 |
Doi Numarası | 10.24186/vakanuvis.1454904 |
Makale Linki | http://dx.doi.org/10.24186/vakanuvis.1454904 |
Atıf Sayıları |