Yazarlar (1) |
![]() Kafkas Üniversitesi, Türkiye |
Özet |
Girit, bulunduğu stratejik konumu nedeniyle Osmanlı Devleti ile büyük devletler arasında özellikle XIX. yüzyılın ikinci yarısından itibaren önemli bir kriz merkezi haline gelmiştir. Osmanlı Devleti büyük devletlerin Girit üzerinden yaptıkları baskılara daha fazla dayanamayarak 1878 Halepa Sözleşmesi’yle adaya geniş haklar tanımak zorunda kalmıştır. Sözleşmenin konumuz itibariyle en önemli kararı, ihtiyacının yerli halktan karşılanması kaydıyla Girit’te jandarma alayının kurulması olmuştur. Ancak Yunanistan’ın dışarıdan müdahaleleri, bundan cesaret alan adadaki isyancı komitelerin silaha sarılmaları ve aynı zamanda malî alandaki eksiklikler, jandarmanın görevini zorlaştıran başlıca etkenler olmuştur. 1895’te meydana gelen isyan, büyük devletlerin müdahaleleri neticesinde 1896’ın yaz aylarında bastırılabilmiş ve nihayetinde yine bu devletlerin baskılarıyla Ağustos’ta adanın geleceğini yakından etkileyecek yeni birtakım kararlar alınmıştır. Bu anlamda Babıâli’nin tüm uyarılarına rağmen Girit’te yabancı bir kumandanın komutası altında, çoğunluğu Hristiyanlardan ve Osmanlı vatandaşı olmayanlardan oluşacak yeni bir jandarma teşkilatının kurulması kararı alınmıştır. İngiliz ve Osmanlı Arşiv belgeleri temelinde hazırlanan çalışmada, bu teşkilatın kurulması sürecinin nasıl işlediği, büyük devletler ile Osmanlı Devleti arasında yaşanan gelişmeler ve son olarak teşkilatın başarısızlığının nedenleri incelenmiştir. |
Anahtar Kelimeler |
Makale Türü | Özgün Makale |
Makale Alt Türü | Ulusal alan endekslerinde (TR Dizin, ULAKBİM) yayımlanan tam makale |
Dergi Adı | Vakanüvis - Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi |
Dergi ISSN | 2149-9535 |
Dergi Tarandığı Indeksler | TR DİZİN |
Makale Dili | Türkçe |
Basım Tarihi | 03-2025 |
Cilt No | 10 |
Sayı | 1 |
Sayfalar | 172 / 231 |
Doi Numarası | 10.24186/vakanuvis.1556615 |
Makale Linki | https://doi.org/10.24186/vakanuvis.1556615 |