| Yazarlar (1) |
Dr. Öğr. Üyesi Serdar BAY
Kafkas Üniversitesi, Türkiye |
| Özet |
| Ne yazık ki, Osmanlı Devleti’nin 1894–1896 dönemine dair yapılan çalışmalarda genellikle Ermeni meselesi öne çıkmakta, bu da Sultan II. Abdülhamid’in politikalarının Anadolu dışındaki etkilerini gölgede bırakmaktadır. Oysa Sultan, bu yıllarda yaşanan Ermeni olayları nedeniyle oldukça yıpranmış ve özellikle İngiltere’nin yoğun baskılarına maruz kalmıştır. İngiliz donanmasının Osmanlı limanlarına yakın seyretmesi sürekli bir tehdit unsuru oluştururken, bu baskı ve tehditler Suriye’deki Müslüman halk arasında tedirginlik yaratmış ve Anglofobi’nin yayılmasına neden olmuştur. İngiltere’nin koruması altında olduklarına inanan Suriye’deki Dürzîler ise bu tavırdan cesaret alarak ayaklanma girişiminde bulunmuşlardır. Sultan, dış müdahale riskine rağmen askerî harekata onay vererek kısa sürede isyanları bastırmıştır. Bu çalışma, İngiliz konsolosluk raporları temelinde, Dürzî ayaklanmalarının nedenlerini ve bastırılma sürecini incelemekte; Osmanlı ve İngiltere’nin tutumlarını karşılaştırmalı olarak değerlendirerek Sultan’ın Suriye’ye hızlı ve kararlı müdahalesinin yalnızca dış müdahaleyi önlemekle kalmadığını, aynı zamanda Halife olarak Müslümanlar üzerindeki meşruiyetini de güçlendirdiğini ortaya koymaktadır. Ayrıca çalışma, Sultanın yalnızca Anadolu’ya odaklanmadığını, imparatorluğun genelinde İngiliz nüfuzuna karşı stratejik bir direniş siyaseti izlediğini vurgulamaktadır. |
| Anahtar Kelimeler |
| II. Abdülhamid | Osmanlı Devleti | İngiltere | Havran | Halifelik |
| Makale Türü |
Özgün Makale
|
| Makale Alt Türü | Ulusal alan endekslerinde (TR Dizin, ULAKBİM) yayınlanan tam makale |
| Dergi Adı | İçtimaiyat (Online) |
| Dergi ISSN | 2602-3377 |
| Dergi Tarandığı Indeksler | TR DİZİN |
| Makale Dili | İngilizce |
| Basım Tarihi | 05-2025 |
| Cilt No | 9 |
| Sayı | 1 |
| Sayfalar | 272 / 304 |
| Doi Numarası | 10.33709/ictimaiyat.1625989 |
| Atıf Sayıları |
