| Amaç: Bu çalışmanın amacı yaşlılarda polifarmasi ile depresyon, anksiyete ve stres arasındaki ilişkiyi incelemektir. Yöntemler: Bu kesitsel çalışma, Türkiye'nin doğusundaki bir ilde iki farklı hastaneye başvuran 396 yaşlı ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplamak için Bilgi Formu ve Depresyon Anksiyete Stres Ölçeği-21 kullanıldı. Veriler Ağustos ve Eylül 2023 tarihleri arasında elde edilmiştir. Bulgular: Yaşlıların %43,7'sinde polifarmasi mevcuttu. Çalışmada gelir durumu (OR=0,385; %95 GA=0,163-0,909, P=,029), hipertansiyon (OR=3,899; %95 GA=1,606-9,466, P=,003), koroner arter hastalığı (OR=6,677; %95 CI=2,620-17,020, P<,001), diyabet (OR=3,924; %95 CI=1,543-9,981, P=,004), akciğer hastalığı (OR=8,893; %95 CI=2,909-27,180, P<,001), hiperlipidemi (OR=20,023; %95 CI=5,737-69,887, P<,001), böbrek hastalığı (OR=16,514; %95 CI=5,873-46,431, P<,001), tiroid hastalığı (OR=7,213; %95 CI=2,255-23,079, P<,001), kanser (OR=24,783; %95 GA=6,755-90,933, P<,001) ve çok fazla ilaç kullandığını düşünme (OR=0,484; %95 GA=0,233-1,005, P=,052) polifarmasi için anlamlı risk faktörleriydi. Yaşlılarda depresyon, anksiyete ve stres varlığının polifarmasi için anlamlı bir risk faktörü olmadığı görülmüştür (P>,05). Sonuç: Yaşlılarda polifarmasi ile depresyon, anksiyete ve stres arasındaki ilişki üzerine daha fazla çalışma yapılması gereklidir. Gelecekteki çalışmalarda daha kapsamlı ölçüm araçlarının kullanılması, yaşlıların kullandıkları ilaçların hangi gruba ait olduğunun değerlendirilmesi ve nedenselliğin test edilmesi önerilmektedir. |
Dr. Öğr. Üyesi Berna AKTAŞ
Dr. Öğr. Üyesi Ayşenur SARIASLAN
